LEXO PA REKLAMA!

SHKARKO APP

China is using the "Anaconda strategy" to encircle Taiwan

2023-04-19 07:33:00, Blog Lorenzo Lamperti
China is using the "Anaconda strategy" to encircle Taiwan
Illustrative photo

Two months and two days. November 29, 1948-January 31, 1949. The People's Liberation Army besieged Beijing after having previously captured the city of Tianjin. Inside were the Nationalist forces of the Kuomintang. A slow siege, with relatively little bloodshed, and a patient wait.

Several weeks passed, and finally the Nationalist commanders decided to leave what would become the capital of the new People's Republic of China. They surrendered and the city was liberated peacefully. A few months later, the Communist Party moves further south.

Therefore, the Kuomintang led by Chiang Kai-shek was forced to retreat to the Pengu Islands and Taiwan, leaving behind the large military bases in Kinmen and Matsu. This is how the "two Chinas" were born, a very outdated label that is still sometimes attached to the story about Beijing and Taipei.

On the other hand, what is defined as the "Beijing model" is not considered obsolete, at least by various scholars of mainland China.

Among them is Li Fei of the Taiwan Research Institute at Xiamen University, a city on Fujian Island that lies opposite the two Kinmen Islands, administered by Taipei but never occupied by the Japanese, unlike Taiwan and Pengu Island.

There are only 5 kilometers of distance between Xiamen and what is left of Republic of China No.2. Therefore, Professor Li envisions the possible revival of the "Beijing model" in Taiwan, to achieve what is defined as an "intelligent reunification".

And this is the phenomenon that worries Taipei the most, even more than the big maneuvers that respond to Beijing's domestic and foreign political needs. The approach maneuver to the main island of Taiwan started a few years ago and is continuing progressively.

But steadily, according to what now-retired Taiwanese Navy Admiral Chen Jeong-kang calls the "Anaconda strategy." So "a slow suppression of Taiwan's center of gravity," through military action and the expansion of the so-called gray zone, slowly eroding Taipei's room for maneuver.

The military exercises of the last few days constitute another step in this direction, although less visible and noisy than the one of last August, carried out after Nancy Pelosi's visit to Taipei. In 2019, military maneuvers began to increase within Taiwan's air defense space, which only partially overlaps with that of the People's Republic.

But since the summer of last year, Chinese planes and ships have crossed the so-called median line, an unofficial and unrecognized border in the Straits, but respected until then. At the beginning of this year, the pace of operations was significantly reduced, in anticipation of a new source of tension.

This happened after the visit to the United States of the president of Taiwan Tsai Ing-wen and above all the meeting in California with the head of the American Congress Kevin McCarthy, the highest American official ever met by a Taiwanese leader on the territory of the United States. since 1979.

Pra që kur Uashingtoni ndërpreu marrëdhëniet zyrtare diplomatike me Taipein, duke hyrë në raporte zyrtare me Pekinin. Stërvitjet e reja ushtarake të ditëve të fundit, zgjatën më pak dhe patën një ndikim më të vogël në jetën civile dhe opinionin publik sesa ato të gushtit 2022. Nuk pati ndërprerje fluturimesh, probleme për lundrimet tregtare dhe as lëshime raketash.

Një element ky i rëndësishëm edhe në nivelin psikologjik për popullatën tajvaneze, e cila verën e kaluar ishte shumë e zemëruar për mungesën e alarmit nga qeveria e saj për fluturimin aty pranë të raketave hipersonike kineze ”Dongfeng”. Gjithsesi, Pekini ka ndërmarrë hapa të tjerë të rëndësishëm sa i përket cilësisë.

Ai përdori aeroplanmbajtësen Shandong, e cila lundroi për herë të parë në Paqësorin Lindor duke kaluar ngushticën Bashi, që ndan Tajvanin Jugor nga arkipelagu verior i Filipineve. Prej andej u përdor si trampolinë për mbi 100 fluturime avionësh të llojeve të ndryshme afër brigjeve lindore të Tajvanit.

Kjo ishte një lëvizje strategjike me peshë, sepse në rastin e një bllokade detare ose konflikti, ndihma ndaj ishullit mund të mbërrijë vetëm prej andej. Në krahasim me Ukrainën, Tajvani është shumë më i vështirë për t’u sulmuar, por nga ana tjetër është thuajse i pamundur për t’u furnizuar.

Mesazhi për botën, para së gjithash për Shtetet e Bashkuara dhe Japoninë, është i qartë:ne nuk do t’ju lejojmë të ndërhyni. Por që ta bëjë këtë, Kina duhet të forcojë më tej flotën e saj. Për momentin, ajo nuk do të ishte në gjendje të përballonte një bllokadë totale dhe të zgjatur të ishullit kryesor të Tajvanit.

Por Pekini parashikon se do të jetë në gjendje ta bëjë këtë deri në fillim të dekadës së ardhshme. Ndërkohë, ai do të përpiqet ta bëjë gjithnjë e më shumë Ngushticën e Tajvanit një lloj deti të brendshëm, duke përdorur edhe metoda të reja për të pretenduar sovranitetin mbi ujërat dhe qiejt e tij.

Strategjia e Kinës bazohet edhe tek zgjedhjet presidenciale në Tajvan në vitin 2024. Duke takuar Mekarthin në Kaliforni për ta shtyrë vizitën e këtij të fundit në Taipei, Tsai duket se ndërmori një hap të pjesshëm kompromisi për të shmangur përshkallëzimin e situatës.

Një reagim i tepruar do t’i kishte dërguar një mesazh Partisë Demokratike Progresive (DPP) të presidentit, se nuk ka kuptim përpjekja për të zvogëluar rreziqet. Pavarësisht kësaj, kandidati i sapo shpallur i DPP-së në zgjedhjet e ardhshme presidenciale konsiderohet shumë më radikal se sa Tsai.

Ai është zëvendëspresidenti aktual Lai Ching-te. Nëse Tsai beson se Tajvani nuk ka nevojë për një shpallje të pavarësisë, sepse ai tashmë është de fakto i pavarur si Republika e Kinës, Lai është shprehur në të kaluarën në favor të pavarësisë zyrtare si Republika e Tajvanit. Prandaj Pekini e sheh atë si një figurë potencialisht të rrezikshme dhe të paparashikueshme.

Edhe Shtetet e Bashkuara nuk duan që të kapen të papërgatitura në lidhje me skenarët pas-zgjedhorë në Tajvan. Shtëpia e Bardhë, dhe mbi të gjitha Kongresi, kanë dhënë shenja të ndryshme vullneti për të rritur mbështetjen për Taipein, që megjithatë vazhdon të ankohet për vonesa në dërgesat e armëve të blera tashmë, si dhe mungesën e transferimit teknologjik në sektorin e mbrojtjes.

Ndërkohë, Uashingtoni po përpiqet të zgjerojë rrjetin e tij të bashkëpunimit ushtarak në Azi-Paqësor. Ditët e fundit, menjëherë pas përfundimit të stërvitjeve ushtarake kineze, nisën stërvitjet përbashkëta mes Shteteve të Bashkuara dhe Filipineve, të cilat së fundmi me në krye Ferdinand Markos Xhunior janë afruar dukshëm me ish-kolonizatorin e tyre.

E koduar me emrin “Balikatan” (Sup më sup), stërvitja është nga më të mëdhatë e kryera ndonjëherë midis dy vendeve, me pjesëmarrjen e 17.600 trupave deri më 28 prill, duke përfshirë rreth 12.000 ushtarë amerikanë. Po ashtu është planifikuar një stërvitje për të hedhur në erë një luftanije të rreme në Detin e Kinës Jugore, një veprim që mund të ngjallë sërish zemërimin e Kinës.

Në shkurt të këtij viti, Uashingtoni nënshkroi një marrëveshje të re në fushën e mbrojtjes me Manilën, e cila parashikon vendosjen e 4 bazave të reja detare në ishujt Filipine pranë ujërave të diskutueshme. Tre nga këto baza ndodhen në veri të ishullit Luzon, pika më e afërt me Tajvanin, përveç Kinës kontinentale.

Por SHBA po bashkëpunon edhe me Vietnamin. Të premten e kaluar, Sekretari i Shtetit Entoni Blinken vizitoi Hanoin për të vendosur gurin e themelit të asaj që do të bëhet ambasada e re amerikane në kryeqytetin e vendit të Azisë Juglindore.

In July, Joe Biden will host at the White House Nguy?n Phu Trong, the general secretary of the Vietnamese Communist Party. Then there are the two historic US allies in East Asia. America and Japan have already strengthened military ties after Prime Minister Fumio Kishida's last visit to Washington in January. Meanwhile, South Korean President Jun Suk-Jeol is expected to pay a state visit to the US on April 26./ Adapted from CNA.al

Lajmet e fundit nga