Everyone wants China all to themselves

2022-11-08 13:33:00, Opinione Edmond Laçi

Illustrative photo, Chancellor Olaf Scholz in China

In less than 12 hours, as long as the visit of the German Chancellor to China, the most powerful countries in the world could not hide their jealousy. Through dozens of articles, published in the USA, but especially in Europe, a stream of criticism poured in towards Germany, accusing it of making the same mistake with China as it did with Russia. But between the lines, it is not at all difficult to understand that "economic dependence on China", "human rights", or even "Taiwan", are not the main problem of this simultaneous love and hatred, which only translates into jealousy. Because everyone wants China for themselves... And here's why.

Vizita e kancelarit Olaf Scholz në Kinë mund të kishte qenë edhe më pak e “kritikuar” nëse së bashku me të në Pekin do të udhëtonte edhe presidenti francez, Emmanuel Macron. Burime nga qeveria franceze thanë për agjencinë Reuters se Macron i kishte sugjeruar Scholz që të udhëtonin së bashku, për të treguar se Evropa është e bashkuar në politikat e saj ndaj gjigandit aziatik.

Por nuk është e vështirë të kuptohet se veç e veç Gjermania dhe Franca kanë interesat e tyre me Kinën, të cilat nuk duan t’i ndajnë me askënd, por edhe me njëra-tjetrën. Udhëtimi i kancelarit gjerman në Kinë, edhe pse i paralajmëruar, po “dënohet” vetëm se ishte “i pakoordinuar” me të tjerët në BE. Madje presidenti francez, Emmanuel Macron, së fundmi paralajmëroi Scholzin se ai rrezikonte të izolohej.

Por vetë kreu i shtetit francez as e kishte pyetur fare ish-kancelaren gjermane Angela Merkel kur në vitin 2019 nënshkruante me të një marrëveshje prej 30 miliardë dollarësh për blerjen e 300 avionëve Airbus.

Duket qartë se “gabimi” i vetëm i Scholz është se mbërriti para të tjerëve në Kinë. Vetë Pekini zyrtar nuk ka bërë asnjë dallim, madje është treguar shumë i interesuar në ndërtimin e marrëdhënieve më të ngushta me vendet evropiane.

Sipas mediave kineze, krerët e Gjermanisë, Francës, Italisë dhe Spanjës ishin ftuar të takohen me presidentin Xi Jinping që në muajin korrik. Por Scholz vrapoi pari, edhe pse për shkak të kushteve rigoroze kundër Covid 19 në Kinë, iu desh të priste në një rezidencë pranë aeroportit derisa të dilnin testet negative.

Nuk duhet harruar se Olaf Scholz nuk është vetëm kreu i parë i një qeverie perëndimore që udhëton në Pekin me një delegacion biznesi, as lideri i parë mes vendeve të G7-ës, as i pari udhëheqës perëndimor që takon presidentin Xi pas Kongresit të 20-të të PKK-së... Pikë së pari ai është kreu i vendit që partnerin më të madh tregtar ka pikërisht Kinën.

Më shumë se një milion vende pune gjermane varen nga kjo marrëdhënie. Shembull është gjiganti i makinave, Daimler, i cili shet më shumë se një të tretën e automjeteve të tij në Kinë. Vetëm në gjysmën e parë të këtij viti, bizneset gjermane investuan në Kinë më shumë se kurrë më parë. Kompania kimike, BASF, sapo ka hapur një fabrikë të re në Kinën Jugore dhe pret të investojë 10 miliardë euro deri në fund të kësaj dekade.

Rreth dy të tretat e rritjes së BASF pritet të vijë nga Kina. Industria gjermane e automjeteve po investon gjithashtu shumë në Kinë. 40 për qind e të gjitha makinave Volkswagen shiten në Kinë. Madje kjo kompani refuzoi të mbyllë fabrikën e saj në rajonin perëndimor kinez të Xinjiang në verë, përkundër akuzave për “shkeljen e të drejtave të njeriut” aty. Agjencia e lajmeve Reuters raportoi javën e kaluar se VW po planifikonte një sipërmarrje të madhe të përbashkët softuerësh me kompaninë kineze të teknologjisë Horizon Robotics, ku do të investohen dy miliardë euro.

Javën e kaluar gazeta gjermane Handelsblatt, duke u mbështetur në burime qeveritare, zbuloi se Berlini mund të miratojë blerjen kineze të Elmos, një kompani mikroçipash me bazë në Dortmund që zhvillon, prodhon dhe shet gjysmëpërçues të destinuar kryesisht për automobila.

Ndërkohë në 26 tetor Berlini miratoi mes shumë polemikash shitjen e 24.9 për qind të aksioneve të kompanisë që kontrollon tre terminale në portin e Hamburgut në favor të gjigantit detar kinez Cosco. Kancelari Scholz, ish-kryetar i bashkisë së Hamburgut, e mbështeti marrëveshjen pa dëgjuar zërat kritikë për “humbje të pavarësisë”, duke qenë i bindur se refuzimi i marrëveshjes do të ishte "penalizim ekonomik i Hamburgut përkundrejt portit të Roterdamit dhe Antwerpit".

Ne fakt kinezët e Cosco-s, janë aksionerë të shumicës së porteve të Zeebrugge në Belgjikë, Pireut në Greqi dhe Valencias në Spanjë, ndërsa zotërojnë aksione të tjera edhe në portet e Roterdamit në Holandë, Antwerpit në Belgjikë, Bilbaos në Spanjë apo Vado Ligures në Savona të Italisë. Hajde gjeje fajin e Gjermanisë…

Nga 30 lëndët e para që BE i klasifikon si "kritike", 19 vijnë kryesisht nga Kina. Ato përdoren për prodhimin e telefonave celularë, llambave LED, motorëve elektrikë, qelizave diellore dhe çipave kompjuterikë. Prandaj, tranzicioni gjerman i energjisë varet kryesisht nga furnizimet kineze.

Por ndërsa Scholz po kryqëzohet brenda dhe jashtë Gjermanisë pse vrapoi kaq shpejt për në Pekin, shumë analistë të tjerë e kritikojnë atë se përkundrazi është i vonuar. Paraardhësja e tij, demokristianja Angela Merkel udhëtoi plot 12 herë drejt Pekinit në 16 vite në pushtet. Por nëse Merkel kishte zgjedhur të ndiqte politikën “ndryshimi përmes tregtisë" me Kinën, Scholz mendon se “një shkëputje e ekonomive perëndimore nga Kina nuk duhet të merret në konsideratë: me Pekinin do të duhet të bëjmë biznes”.

According to the German chancellor "if China is changing, then the approach to China must also change". Scholz even defended the achievements of globalization: "Globalization has been a success story that has brought prosperity to many people. We have to protect him."

In this climate of mistrust and jealousy within the world's most powerful countries and the EU, the question "is Berlin blinded by the prospect of business deals, tied too closely to China?", has a very simple answer. China is like that beautiful girl in a class full of boys, whom everyone covets and wants for themselves. Although they know very well that in business this is unlikely to ever happen./ CNA.al